Protezy szkieletowe uzupełniają częściowe braki w uzębieniu co sprzyja poprawie funkcji życia pacjenta poprzez poprawną, wyraźną wymowę oraz przyjemności czerpane z jedzenia ulubionych posiłków.

Jednym z mankamentów protezy szkieletowej jest fakt, że nie można jej zastosować w przypadku całkowitego braku zębów. Najczęściej stosowane są protezy metalowo-akrylowe, które są trwałe, nie łamią się i nie pękają, a metal zapewnia dużo większą trwałość protezy.

Główną konstrukcją jest metal (chrom, kobalt, molibden, złoto, platyna lub tytan) powleczony tworzywem w kolorze dziąsła, a wosk odlewniczy umożliwia uzyskać konkretnego kształtu. Zęby osadzone są w akrylu. Proteza ta podtrzymywana jest za pomocą sprężystych klamer, które uniemożliwiają jej przesuwanie, czy spadanie w trakcie posiłku. Nie uciska kości, a co za tym idzie nie powoduje jej zaniku. Zasięg jej płyty w górnym łuku zębowym jest ograniczony do minimum co ma znaczenie dla pacjentów z odruchem wymiotnym.